Interculturele communicatie in de rechtszaal

In internationale rechtszalen, waar juridische professionals en getuigen vaak afkomstig zijn uit zeer verschillende culturele achtergronden, kan communicatie een uitdaging zijn. In het kader van het ERC-project over Interculturele Getuigenverklaringen onderzoeken Dylan Drenk, Maria Shenouda, Barbora Hola en Annelies Vredeveldt in hun nieuwe casestudy hoe deze culturele dynamieken in de praktijk tot uiting komen.

De onderzoekers analyseerden meer dan 13.000 pagina’s aan gerechtelijke documenten van het Internationaal Straftribunaal voor Rwanda. Ze richtten zich op hoe juridische professionals uit WEIRD-landen (Western, Educated, Industrialized, Rich, and Democratic) en niet-WEIRD-landen getuigen ondervroegen, en hoe deze getuigen daarop reageerden. Ze ontdekten dat culturele verschillen sterker naar voren kwamen in de antwoorden van getuigen dan in de vragen van advocaten.

Zo gaven getuigen uit niet-WEIRD-landen vaker indirecte antwoorden – vaak beïnvloed door culturele normen die confrontatie ontmoedigen of groepsharmonie benadrukken. Deze indirecte antwoorden kunnen door juridische professionals worden geïnterpreteerd als ontwijkend of onduidelijk. Daarentegen gaven getuigen uit WEIRD-landen vaker directe antwoorden.

De studie laat ook zien dat verdedigingsadvocaten vaker gesloten vragen stelden die korte, specifieke antwoorden uitlokken, terwijl aanklagers de voorkeur gaven aan open vragen die ruimte bieden voor uitgebreidere antwoorden. Opvallend was dat advocaten uit niet-WEIRD-landen vaker gesloten vragen gebruikten dan hun WEIRD-tegenhangers.

Deze bevindingen onderstrepen het belang van culturele sensitiviteit in internationale rechtsprocedures. Misverstanden die voortkomen uit culturele verschillen kunnen van invloed zijn op hoe getuigenverklaringen worden geïnterpreteerd en uiteindelijk op uitspraken van de rechter. De auteurs pleiten daarom voor betere training van juridische professionals en tolken om de culturele kloof in de rechtszaal te overbruggen.

Het artikel is open-access gepubliceerd in het Journal of Criminal Psychology en is hier te lezen.